A bout de souffle.
Με μια ανάσα. Κράτησα την ανάσα μου και βούτηξα με ορμή στον βυθό. Πονούσαν τα χείλη μου και το αλάτι έξυνε τις πληγές μου. Άφησα τα κύματα να με σύρουν ακόμα πιο βαθιά. Ήθελα να πιάσω την άμμο όπως έκανα μικρή και να ανέβω στην επιφάνεια περήφανη για το κατόρθωμα μου. Η πίεση μεγάλωνε στα αυτιά μου και η ανάσα μου έφτανε κοντά να τελειώσει. Ένα βήμα. Ένας παφλασμός. Η άμμος μου φάνηκε πιο ζεστή απο ποτέ. Αγκάλιασε ολόκληρη την χούφτα μου και έκανα να γυρίσω. Να υψωθώ στο φως του ήλιου. Έφτασα. Ο ήλιος τώρα καίει απαλά το πρόσωπο μου. Σκορπίζω την άμμο πάνω μου και ακούω την ανάσα μου να βγαίνει διστακτικά. Έφτασα. Σαν ένας μικρός Οδυσσέας. Ατενίζω το γαλάζιο. Κυματόλυτη. Μια ανάσα μακριά.
Υ.Γ.: Για τις μέρες στα κύματα που σύντομα θα έρθουν, μια ανάσα μακριά.
Και τραγουδάκι για να ταξιδέψουμε μαζί.
Γράψε μας την γνώμη σου.